Love & Friends

Το 2021 είναι κιόλας εδώ και ανάμεσα σε φιλοσοφικές συζητήσεις, αναρτήσεις και ουσιαστικές σκέψεις, έχω καταλήξει στους μοναδικούς στόχους που πρέπει να βάλω για αυτό το νέο έτος…

Όλα τα χρόνια που προηγήθηκαν ήταν πολύ ‘σπιντάτα’ για εμένα. Όλα όσα συνέβαιναν με προσπερνούσαν σε ταχύτητα και προβλεψιμότητα, ωστόσο αν και αυτό από μόνο του δεν είναι κακό, η ουσία της ύπαρξης του σαν φαινόμενο με πίεζε , πολλές φορές χωρίς καν να το καταλαβαίνω.

Δεν θέλω να σταθώ στα μαθήματα που πήρα το 2020, γιατί πιστεύω πως όσο κοινά και αν είναι για όλους, τελικά η ουσία των μαθημάτων αυτών είναι πολύ διαφορετική για τον καθέναν από εμάς. Το κοινό που βλέπω και ακούω, είναι ότι πρέπει να αγκαλιάζουμε αυτά που έχουμε, γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ναι, όλοι το ξέρουμε αυτό. Αλλά τι σημαίνει τελικά;

Και αν όντως πρέπει όλοι να κινηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση, πως θα το πετύχουμε;

Για εμένα λοιπόν, τα δεδομένα μου είναι τα πιο πολύτιμα πράγματα που θα μπορούσα να ζητήσω. Και αυτό θα κάνω κάθε μέρα. Θα τα γράφω, όσο πιο συχνά μπορώ, ξανά και ξανά, σαν άσκηση ευγνωμοσύνης για το σύμπαν που υπήρξε απλόχερο μαζί μου, όσο και αν κάποιες φορές δεν μπορούσα να το δω.

Η υγεία μου, ψυχική και σωματική, για να μπορώ να συνειδητοποιώ και να αγκαλιάζω ζώντας στο έπακρο τις μέρες μου. Τα παιδιά μου που ήρθαν σαν άγγελοι από τον ουρανό και έβαλαν χρώμα σε έναν χαοτικό καμβά ονείρων που ούτε και εγώ ήξερα τι ακριβώς αποτύπωνε. Οι φίλοι που στάθηκαν δίπλα μου και φώτισαν τα σκοτάδια μου. Το σπίτι μου που στέγαζε με ζεστασιά όλες μου τις στιγμές, καλές ή κακές, που όμως με καθόρισαν, με δυνάμωσαν, με εξέλιξαν και με έκαναν καλύτερη. Η ηρεμία μου που ήταν αυτή που με έκανε να επιστρέφω σε ασφαλές μέρος κάθε φορά που οι συνθήκες με τράβαγαν σε άγνωστα και ξένα για μένα μονοπάτια. Οι δουλειές μου, που με εξέλιξαν, με έκαναν να ζω εμένα και τα παιδιά μου, μου ξαναγέννησαν την δημιουργικότητα και την φιλοδοξία που κάπου στην πορεία της καριέρας μου με είχαν μπερδέψει και τελικά με έφεραν σε επαφή με ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ και είμαι τυχερή να συναναστρέφομαι. Η αντανάκλαση μου στον καθρέπτη, που όταν την κοιτώ έχω μάθει τελικά να αγαπώ, όχι τόσο για αυτό που βλέπω, αλλά για αυτό που πλέον ξέρω ότι υπάρχει από μέσα. Οι γονείς μου που είναι γεροί και δυνατοί και που έχουν σταθεί σαν βράχοι δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια που είτε ήμουν καλύτερα είτε χάλια, τους είχα ανάγκη, και εκείνοι ήταν πάντα εκεί. Τα όνειρα μου, ότι εκτός από όλα αυτά, θα έχω στη ζωή μου και άλλα πράγματα για να είμαι ευγνώμων και μπορεί η δική μου διαδρομή να μην είναι ίδια με κανενός άλλου και να με οδηγήσει σε προορισμούς απόλυτης ευτυχίας λίγο αργότερα. 

Αυτά είναι τα σπουδαία δικά μου πράγματα. Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του και σίγουρα έχει κάποια. Αν όχι πολλά, σίγουρα λίγα, Αυτά τα λίγα όμως αρκούν. Γιατί όσο εστιάζεις στα καλά που έχεις, τόσο θα προσελκύεις και άλλα καλά. Είναι νόμος αυτός, πιστέψτε με. Αρκεί να ξέρετε να εστιάζετε στα καλά και σε αυτά που έχετε και όχι σε όσα σας λείπουν. Πάντα κάτι θα λείπει, και αυτό κανόνας είναι… Δεν μας νοιάζει όμως αυτό που λείπει. Μας νοιάζει αυτό που δεν λείπει και που όταν το αγκαλιάσουμε θα φέρει και άλλα, που είτε λείπουν και τα θέλουμε είτε λείπουν και δεν ξέρουμε καν ότι τα θέλουμε… 

Καλωσήρθες λοιπόν, 2021, στη ζωή μου. Σε ευχαριστώ για όσα ήδη μου προσφέρεις και ανυπομονώ για όλες τις εκπλήξεις σου!