Get Inspired

Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη σε ένα πρόσωπο που είναι τόσο σημαντικό στη ζωή του κάθε ανθρώπου που όσα άρθρα και αν γραφτούν δεν θα μπορέσουν να το αποτυπώσουν. Η μαμά μας είναι εκείνη η φιγούρα που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό κάποια πολύ βασικά χαρακτηριστικά μας. Όχι το αν θα της μοιάσουμε. Ούτε το αν θα ακολουθήσουμε όλα όσα ίσως εκείνη ονειρευόταν όταν μας μεγάλωνε. Αλλά όλα τα βιώματα μας σε σχέση με εκείνη, το πώς νιώσαμε απέναντι σε αυτά και πως αντιδράσαμε θα είναι τόσο ανεξίτηλα χαραγμένα μέσα μας που για πάντα οι εσωτερικές μας αναφορές σε όλα αυτά θα επαναλαμβάνονται, είτε αλληγορικά, είτε πρακτικά και πεζά σερβιρισμένα σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας. 

Όταν μια κόρη γίνεται μαμά, από τη μια καταλαβαίνει επιτέλους τη μαμά της, από την άλλη την κρίνει. Τι έκανε ή τι δεν έκανε καλά. Τι θα ήθελε να επαναλάβει και τι θα άλλαζε στη στιγμή. Οι γιοι δυστυχώς ή ευτυχώς δεν βρίσκονται ποτέ σε αυτήν την θέση, αλλά από τις κόρες δεν γλιτώνεις. 

Ως κόρη, λοιπόν, είμαι εδώ σήμερα όχι για να κρίνω τη μαμά μου και ότι έκανε ή δεν έκανε καλά. Αλλά να της πω ευχαριστώ. Ευχαριστώ που μου έδωσε τόση αγάπη. Ευχαριστώ που με τον δικό της μοναδικό τρόπο, αφού ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και διαφορετικά ξέρει να εκφράζει την αγάπη του, ήταν πάντα εκεί. Ήταν εκεί να με φροντίσει. Ήταν εκεί να με διορθώσει. Ήταν εκεί να με κάνει να γελάσω. Και να κλάψω. Και να κοιτάω πίσω από αυτό που φαίνεται. Ήταν τόσο διαφορετική από εμένα, πάντα. Αλλά αυτά που είχε, που δεν είχα εγώ σαν προσωπικότητα, μιλούσαν πάντα μέσα μου σαν την φωνή της λογικής, πίσω από κάθε συναίσθημα που κατέκλυζε ανεξέλεγκτα την ύπαρξη μου. Ευχαριστώ για όλα όσα μου δίδαξε. Όλα όσα έκανε δημιούργησαν αυτό που είμαι εγώ τώρα. Και αγαπώ αυτό που είμαι. Και αγαπώ εκείνην, τόσο μα τόσο πολύ...

Και ξέρετε τι άλλο αγαπώ; Αγαπώ να είμαι και εγώ μαμά. Αγαπώ να ακούω αυτή τη λέξη, που πιστεύω ότι είναι η πιο εύηχη λέξη στον κόσμο. Μαμά.

Δεν ξέρω τι μαμά είμαι. Τα παιδιά μου το ξέρουν αυτό. Ξέρω όμως ότι η κάθε μαμά κάνει ότι μπορεί για τα παιδιά της, με βάση αυτό που είναι η ίδια . Όσο και αν θυσιάζεσαι για τα παιδιά σου, και το κάνεις και θα το κάνεις, και πρέπει να το κάνεις, δεν μπορείς να ξεφύγεις ποτέ από αυτό που είσαι. Αγκάλιασε λοιπόν τον εαυτό σου και δες όλα αυτά που έχεις καταφέρει για εκείνα. Όλη τη δύναμη που είδες ότι είχες, ενώ πραγματικά δεν το ήξερες. Όλα εκείνα τα μικρά που έγιναν μεγάλα. Όλα εκείνα που νόμιζες ότι ήταν σημαντικά, ενώ τελικά δεν ήταν καθόλου… Έχεις πετύχει και έχεις κατακτήσει τον κόσμο, υπηρετώντας την ιδιότητα σου. Ποτέ δεν θα είσαι τέλεια. Καμία μαμά δεν είναι. Όλες μας κάνουμε λάθη. Όμως αυτό το μοναδικό που είσαι εσύ, η κάθε μαμά, η κάθε γυναίκα, είναι αυτό που θα θυμούνται τα παιδιά σου. Δεν ξεφεύγεις από αυτήν την εικόνα στα μάτια τους και την ψυχή τους. Χρωστάς λοιπόν μια μεγάλη αγκαλιά στον εαυτό σου και του χρωστάς να μην τον τιμωρείς αν σε κάτι δεν μπορείς να ανταποκριθείς. 

Η κάθε μαμά είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Με αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά που έχεις χαμογέλασε και πράξε ότι, μα ότι καλύτερο μπορείς. Εσύ, όχι η άλλη μαμά. Μόνο εσύ. Και όταν δώσεις το καλύτερο σου εσύ, τότε τα παιδιά σου θα είναι ευτυχισμένα. Γιατί αυτό που μετράει για εκείνα είναι να βλέπουν τη μαμά τους (που είσαι εσύ) να δίνει απλόχερα τον εαυτό της σε εκείνα. Εσένα αγαπούν, όχι κάποια άλλη που εσύ έχεις στο μυαλό σου. Και πίστεψε με, και εκείνη που ίσως έχεις στο μυαλό σου ότι τα κάνει καλύτερα, τα ίδια σκέφτεται, τις ίδιες ανασφάλειες έχει και το ίδιο ανεπαρκής αισθάνεται. Με τον δικό της, κι εκείνη, διαφορετικό και μοναδικό τρόπο. 

Δώσε στα παιδιά σου εσένα, μαμά. Αυτό θέλουν μόνο. Απλόχερα, τον εαυτό σου. Χρόνια σου πολλά.