Get Inspired

ΑρχικήGet InspiredΟ 6χρονος που μαγεύει παίζοντας πιάνο

Ο 6χρονος που μαγεύει παίζοντας πιάνο

  • 21-09-2018

Πρώτη φορά που έπεσε το μάτι μου στον Στέλιο ήταν σε μια διαφήμιση. “Παγκόσμια βραβεία στο πιάνο” έγραφε κάτω από το όνομά του και, κοιτώντας τον, έβλεπα σαν μορφή τον μεγάλο μου γιο. “Πόσο χρονών να είναι αυτό το παιδί;”, σκέφτηκα. Κάπως έτσι, άρχισα να τον ψάχνω. Έμαθα για αυτόν ότι εκτελεί Βach, ότι σε ηλικία 3 χρονών έδωσε το πρώτο του κονσέρτο και ότι έχει τιμήσει δεόντως την Ελλάδα στο εξωτερικό, με το μοναδικό ταλέντο του. Δε θα μπορούσα λοιπόν να μην θέλω διακαώς να του πάρω συνέντευξη για την ενότητα των Genius Stories μας, αφού έχω υποσχεθεί ότι θα βρίσκω ιστορίες ανθρώπων που μπορούν να εμπνεύσουν όποιον τις ακούσει. Ο Στέλιος όντως με ενέπνευσε. Και όταν τον γνώρισα από κοντά, με ενέπνευσε και η οικογένειά του. Η πανέμορφη μαμά του έχει άλλα 2 παιδιά και είναι και αυτή μια Genius Mom, αφού έχει να διαχειριστεί ένα παιδί – θαύμα, το οποίο δεν παύει να είναι ένα 6χρονο ανθρωπάκι, και να φροντίσει και άλλα δύο που έχουν τις δικές τους ανάγκες και τα δικά τους χαρίσματα. Ο μπαμπάς από την άλλη, ένας ταλαντούχος πιανίστας που έχει αναλάβει την μουσική εκπαίδευση του γιου, ενώ τρέχει να καλύψει και τις ανάγκες όλης της οικογένειας, αποτελώντας πρότυπο για όλους.

Τη στιγμή που μπήκα στο σπίτι τους, ένιωσα αμέσως όμορφα. Όλη η οικογένεια ευγενική και φιλόξενη και ο Στελάκος ένα πολύ γλυκό παιδί που καθόλου δεν έχει επηρεαστεί από την μανία των συναδέλφων μου σε κανάλια, εφημερίδες και περιοδικά να του πάρουν συνέντευξη και να χαρούν το ταλέντο του. Ευτυχώς βέβαια την ίδια σεμνότητα δείχνει και ο μπαμπάς του που κρατά μια ισορροπία ανάμεσα στην ουσία της έκθεσης και την εκμετάλλευσή της.

Στέλιο, πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για τη μουσική;

Δε θυμάμαι και πολλά γιατί ήμουν μωρό ακόμη, αλλά σίγουρα μου άρεσε που έβλεπα το μπαμπά μου να παίζει και ήθελα και εγώ να μάθω έτσι.

Φανταζόσουν όταν πατούσες εδώ αυτά τα πλήκτρα στο πιάνο ότι κάποια στιγμή θα έπαιρνες όλα αυτά τα Παγκόσμια Βραβεία;

Δεν το ήξερα όχι, αλλά τελικά το ήθελα πολύ.

Θυμάσαι τις πόλεις ή τις χώρες που έχεις πάει να διαγωνιστείς;

Ναι, έχω πάει στην Ιταλία, τη Βιέννη, το Λονδίνο και την Αμερική και θα ξαναπάω τώρα στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη.

Οι φίλοι σου τι σου λένε;

Μου λένε καλά παίζεις και τέτοια. Με βλέπουν και στην τηλεόραση.

Εσύ ντρέπεσαι όταν πρέπει να κάνεις μια διαφήμιση ή μια συνέντευξη για την τηλεόραση;

Είναι λίγο περίεργο να παίζεις με τις κάμερες γιατί τις κοιτάς και μπορείς να χάσεις τις νότες σου. Μερικές φορές έρχονται καταπάνω μου από ψηλά! Μου αρέσει όμως, το έχω συνηθίσει.

Όταν ένα κομμάτι είναι δύσκολο, εκνευρίζεσαι καθόλου;

Όχι, μα τα δύσκολα θέλω, δεν εκνευρίζομαι ποτέ!

Τι μουσική σου αρέσει να ακούς;

Μου αρέσουν διάφορες μουσικές αλλά πιο πολύ από όλα μου αρέσει να ακούω Βach και Chopin.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα τώρα που ξεκίνησες στην Α’Δημοτικού;

Τα μαθηματικά!

Τι παιχνίδια σου αρέσει να παίζεις;

Παίζω πολύ με τα Lego μου. Μου αρέσει πολύ να φτιάχνω διάφορες κατασκευές. Μου αρέσουν πολύ και τα τρενάκια που έχουν πολλά βαγόνια. Α! Μου αρέσει και πολύ να κάνω ποδήλατο με τη Βερόνικα.

Αγαπημένο καρτούν ή ήρωας;

Ο Βob Σφουγγαρακης! Τον έχω συναντήσει μια μέρα από κοντά και μου έδωσε πολλά δώρα και βγάλαμε και φωτογραφίες. Είναι πολύ γλυκός και τρυφερός .

Αγαπημένο φαγητό;

Αγαπημένο μου φαγητό είναι η πίτσα. Είναι τέλεια!

Όταν σου λένε ‘μπράβο’ για όλα αυτά που έχεις καταφέρει, τι σκέφτεσαι;

Δε σκέφτομαι και πολλά, εγώ απλά παίζω το πιάνο μου και τη μουσική μου.

Όταν μεγαλώσεις, τι θέλεις να γίνεις;

Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω πιανίστας και να γράφω και τα δικά μου κομμάτια.

Όταν ακούς τη λέξη μουσική, τι σκέφτεσαι;

Μμμμ σκέφτομαι το πιάνο μου, τους ήχους, τις νότες... Τέτοια πράγματα.

Τι σημαίνει για σένα το πιάνο;

Για μένα το πιάνο είναι τα πάντα ,το αγαπώ πολύ. Είναι όλη μου η ζωή.

Τι έχεις να συμβουλέψεις τα άλλα παιδάκια που ίσως έχουν και εκείνα κάποιο ταλέντο;

Δε ξέρω... Να έχουν αγάπη για αυτό που κάνουν και να προσπαθούν πολύ. Έτσι θα τα καταφέρουν σίγουρα.

Πριν και μετά τη συνέντευξη, ο Στέλιος μου έδειχνε τις ζωγραφιές της αδερφής του, Βερόνικας, και έλαμπε από υπερηφάνεια. Συγκινητικό και πολύ διαφωτιστικό παράλληλα. Υπάρχουν τρόποι άραγε για να μην νιώσουν τα άλλα παιδιά παραμελημένα ως προς τα δικά τους ταλέντα, απέναντι στον αδερφό τους;

«Εξαιρετική η ερώτηση σου Τζίνα μου. Εδώ η ισορροπία είναι λεπτή. Συμφωνώ απόλυτα με τον άντρα μου που συχνά λέει ότι δεν σου δίνονται οδηγίες χρήσης για όλες αυτές τις καταστάσεις. Παλεύουμε όσο το δυνατόν να αποκτήσει το καθένα από τα παιδιά μας την δίκη του ανεξάρτητη προσωπικότητα και να αναπτύξει τα δικά του ταλέντα και αρετές, ώστε η αυτοπεποίθηση του να χτιστεί σε υψηλό επίπεδο. Η Βερόνικα, το μεγάλο μας παιδί, δείχνει πάντως να έχει αντιληφθεί πλήρως όλη την κατάσταση με το Στέλιο και μάλιστα μπορώ να σου πω ότι με τη στάση της βοηθάει σε μεγάλο βαθμό τον αδερφό της να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε αυτόν τον πρωταθλητισμό», μου λέει η μαμά τους Κοστάνζια Κερασίδη.

Με τον σύζυγο δάσκαλο πιάνου, σου είχε περάσει από το μυαλό ότι ίσως το ‘μικρόβιο’ έμπαινε σε κάποιο παιδί;

Αναμφισβήτητα! Υπάρχει τόση αγάπη για τη μουσική σε αυτήν την οικογένεια, που ήταν σίγουρο ότι κάποιο από τα παιδιά μας θα «κολλούσε το μικρόβιο». Όλη μέρα και όλη νύχτα μέσα στο σπίτι ακούγεται μουσική!

Εσένα, η σχέση σου με τη μουσική ποια είναι;

Η μουσική- και ειδικά το πιάνο- ήταν ο μεγάλος καημός της ζωής μου. Πάντα το έφερνα βαρέως που δεν κατάφερα να σπουδάσω και να μάθω πιάνο. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου στο Στέλιο, ο άντρας μου άρχισε να μου παραδίδει μαθήματα προκειμένου πέρα από εμένα, να «ακούει» και το έμβρυο. Εν τέλει απεδείχθη ότι είχα και εγώ ένα κάποιο ταλέντο, μάλιστα έμαθα αρκετά κομμάτια αλλά προφανώς σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Όμως, ποιος ξέρει; Ίσως έπαιξε και αυτό ένα ρόλο του στην μουσικότητα του Στέλιου αργότερα.

Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που κατάλαβες το ταλέντο του Στέλιου;

Τι άλλο μπορεί να νιώσει μια μητέρα παρά την απόλυτη περηφάνια και χαρά για το παιδί της. Όμως, δεν ήρθε τυχαία, δουλέψαμε πολύ προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ποια ήταν αυτή η φορά;

Από μωρό-σχεδόν δυο χρόνων- έχω εικόνες με το Στέλιο να πειραματίζεται ώρες στο πιάνο. Αυτές είναι οι πρώτες στιγμές που- εγώ τουλάχιστον- αντιλήφθηκα το ταλέντο του

Πώς αισθάνεσαι όταν τον βλέπεις να παίζει πιάνο στις μεγαλύτερες μουσικές σκηνές του κόσμου;

Αν εξαιρέσουμε το άγχος και την αγωνία τα συναισθήματα είναι μοναδικά. Όπως σας είπα και πριν δεν υπάρχει μεγαλύτερη περηφάνια για μια μητέρα. Ο Στέλιος έχει ένα βιογραφικό που ίσως ποτέ κανένα άλλο παιδί στην Ελλάδα δεν είχε σε αντίστοιχη ηλικία. Τι να πω; είναι τόσο συγκινητικό όλο αυτό που δεν εκφράζεται με λόγια...

Συναισθηματικά, ο Στέλιος πώς αντιμετωπίζει την σκληρή δουλειά που χρειάζεται να καταβάλει για να είναι τόσο επιτυχημένος;

Γενικά είναι ένα πολύ χαρούμενο εξωστρεφές παιδί και δείχνει να καταφέρνει να ισορροπεί σε όλη αυτήν την -κατά τα αλλά- πολύ δύσκολη διαδικασία. Υπάρχουν στιγμές που θα μελετήσει ευχάριστα με μεγάλη διάθεση και στιγμές που θα δείξει δυσφορία . Προσέχουμε όσο το δυνατόν όλο αυτό να γίνεται με σεβασμό στην ηλικία του και στην παιδικότητα του και μέχρι στιγμής νομίζω τα έχουμε καταφέρει αρκετά καλά.

Υπάρχουν στιγμές που ως παιδί κουράζεται και θέλει να παίξει;

Ασφαλώς και υπάρχουν στιγμές που κουράζεται και θέλει να πάει να παίξει. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι μόλις 6 ετών. Αυτό άλλωστε θεωρώ ότι είναι το απόλυτα φυσιολογικό και υγιές για την ηλικία του. Επιθυμία μας είναι να έχουμε ένα χαρούμενο και φυσιολογικό παιδί

Προλαβαίνει να κάνει πράγματα στην καθημερινότητά του, όπως άλλα παιδιά, όπως το να πάει μια βόλτα στην παιδική χαρά;

Πέρα από το πιάνο, είναι ένα παιδί που κάνει παρά πολλά αλλά πράγματα. Και τη βόλτα του και το ποδήλατο του, και τις κούνιες του, το κολύμπι του... Επίσης δείχνει τεράστιο ενδιαφέρον για τις κατασκευές και τα μαθηματικά. Θα τρέξει θα φωνάξει και γενικά εκτός πιάνου είναι ένα ιδιαίτερα δραστήριο και δημιουργικό παιδί που προλαβαίνει - μην έχετε καμία αμφιβολία- να κάνει τα πάντα.

Αν σου πει μια μέρα πως θέλει να σταματήσει το πιάνο, τι θα του πεις;

Εδώ είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι. Η ζωή των παιδιών μας δεν μας ανήκει. Ναι, ίσως την κατευθύνουμε ως γονείς, ναι την διαμορφώνουμε, την υποστηρίζουμε, αλλά μέχρι εκεί. Αν το παιδί μας δε θέλει να παίξει πιάνο απλά δε θα παίξει πιάνο. Η επιλογή θα είναι δίκη του.

Τι έχεις να πεις στις άλλες μαμάδες που δεν ξέρουν αν με τόσο μικρά παιδιά μπορούν να τους ξεκινήσουν κάποια δραστηριότητα στην μουσική;

Νομίζω πως η μουσική -γενικότερα οι τέχνες και ο πολιτισμός -είναι το πλέον απαραίτητο συστατικό για κάθε παιδί, για κάθε άνθρωπο βασικά. Μακάρι να μπορούσε κάθε μητέρα να πάει το παιδάκι της από πολύ μικρό να μπει σε αυτό τον μαγικό κόσμο της τέχνης, ώστε να αναπτύξει και τους κατάλληλους αυτοματισμούς. Από το μαθησιακό κομμάτι μέχρι και τη συναισθηματική νοημοσύνη του κάθε παιδιού, μόνο θετικά μπορεί να επιφέρει. Οπότε μαμάδες, ναι. Ξεκινήστε τα παιδιά σας πιάνο !!

Ποιο είναι το όνειρό σου για τον Στέλιο;

Το όνειρο μου για το Στέλιο, βασικά το όνειρο μου για καθένα από τα παιδιά μου, είναι να τα δω να μεγαλώνουν χαρούμενα και υγιή. Μπορεί να ακουστεί λίγο μελό αλλά αυτό μου αρκεί. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

Instagram: stelios_kerasidis
Facebook: Stelios-Kerasidis
YouTube: Stelios Kerasidis

https://www.youtube.com/channel/UC1Epw1Iwor9X5xOxrqJGMQA
https://www.facebook.com/Stelios-Kerasidis-245173552920502/
https://www.instagram.com/stelios_kerasidis/