Get Inspired

ΑρχικήGet InspiredGive me paw, μια συναρπαστική προσέγγιση φιλαναγνωσίας

Give me paw, μια συναρπαστική προσέγγιση φιλαναγνωσίας

  • 13-12-2018

Όταν άκουσα για πρώτη φορά ότι παιδάκια καλούνταν να διαβάσουν παραμύθια σε σκυλάκια η αλήθεια είναι ότι παραξενεύτηκα. Μα γιατί να διαβάζουμε παραμύθια σε σκυλάκια; Έχοντας και παιδάκια και σκυλάκι αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που έχω χάσει και αν πρέπει τώρα που σιγά σιγά θα μάθει ο μεγάλος μου να διαβάζει να τον βάλω σε αυτήν την διαδικασία. Αμέσως επικοινώνησα με την κτηνίατρο που βρίσκεται πίσω από το Give me a paw, Βασιλική Σταθόπουλου, για να εξασφαλίσω μια θέση στο event που διοργάνωνε μαζί με την Ελληνική Αγωγή, ώστε να μάθω ποιον ωφελεί αυτή η δραστηριότητα και με ποιο σκεπτικό δημιουργήθηκε.

Η εμπειρία ήταν συναρπαστική. Σκύλοι κάθε μεγέθους και ράτσας κάθονταν δίπλα σε παιδιά Δημοτικού και απολάμβαναν την παρέα τους, αυτό που κυρίως όμως συνέβαινε ήταν τα παιδιά αυτά να βρίσκουν νόημα στην ανάγνωση των βιβλίων τους, να χαλαρώνουν μέσα από αυτήν και να μην αισθάνονται ότι έχουν κάτι να αποδείξουν. Με ευχάριστη έκπληξη πληροφορήθηκα ότι ψυχολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι παιδιά με συστολή ή ακόμα και με δυσκολίες στην ανάγνωση βρήκαν λύση μέσα από αυτόν τον τρόπο, λύνοντας την γλώσσα τους.

Το Give me a Paw είναι μια ιδιωτική πρωτοβουλία που διοργανώνει εδώ και 6 χρόνια η ίδια η Βασιλική Σταθοπούλου, ενώ φέτος σε συνεργασία με την Ελληνική Αγωγή του Αδωνι Γεωργιάδη και της Ευγενίας Μανωλίδου και συντονιστές τον όμιλο Rottaract Φιλοθέης έκανε τη διαφορά, αγγίζοντας τις ψυχές μικρών και μεγάλων αλλά και όλων των τετράποδων! Σύμφωνα με τον Αυστροεβραίο φιλόσοφο Martin Buber, «τα μάτια ενός ζώου έχουν την ικανότητα να μιλούν μια σπουδαία γλώσσα». Αυτήν την γλώσσα είναι που μάλλον καταλαβαίνουν τα παιδιά όταν έρχονται κοντά τους. Γιατί αυτό στο οποίο χωλαίνουμε σαν είδος πολλοί από εμάς είναι η μεγαλοψυχία του να μην κρίνουμε. Να δεχόμαστε ότι υπάρχει δάσος πίσω από το δέντρο και να μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα άκαιρα και κακοπροαίρετα. Και σε αυτό ο σκύλος, βασιζόμενος μόνο στα ένστικτά του, μας βάζει τα γυαλιά, αφού μας ελευθερώνει, μας κάνει καλύτερους και μας γιατρεύει.

«Το Give me a Paw είναι ένα πρόγραμμα το οποίο ακουμπάει στα πιο τρυφερά στοιχεία της καρδιάς μας που είναι τα παιδιά, τα βιβλία και τα ζώα. Είναι ένα πρόγραμμα ανάγνωσης για παιδιά Δημοτικού, απευθύνεται σε ηλικίες από 6 – 12 ετών, και ουσιαστικά στοχεύει στην ενίσχυση της φιλαναγνωσίας, στην ενίσχυση της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών, στην ενίσχυση της επικοινωνιακής τους ικανότητας και αυτό στο οποίο στοχεύουμε είναι στο να κάνουμε ενήλικες οι οποίοι στο μέλλον δεν θα είναι κακοποιητικοί απέναντι στο περιβάλλον, απέναντι στα ζώα, απέναντι στους συζύγους τους, απέναντι στα παιδιά τους», μας λέει με μεγάλη αγάπη και ενθουσιασμό η Βασιλική Σταθοπούλου.

Αρα ο στόχος είναι ο παιδί, άσχετα αν ο σκύλος είναι το μέσο, σωστά;

Πολύ σωστά, ο σκύλος ουσιαστικά είναι ο μοχλός και το κίνητρο μέσω του οποίου το παιδάκι θα διαβάσει ένα παραπάνω βιβλίο, θα αγαπήσει το να διαβάζει και θα βρίσκει ενδιαφέρον σε αυτό γιατί δυστυχώς ένα από τα χειρότερα νοσήματα αυτής της εποχής είναι η αφιλομάθεια, όχι ο αναλφαβητισμός, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά δεν βρίσκουν πια ευχαρίστηση στο να διαβάζουν βιβλία.

Τι απήχηση βλέπετε ότι έχει στα παιδιά όλη αυτή η εμπειρία;

Η εμπειρία πραγματικά είναι συναρπαστική, τα παιδάκια που έρχονται σε επαφή με τον σκύλο λύνουν και ξεκλειδώνουν ουσιαστικά το συναίσθημα τους, λύνεται η γλωσσίτσα τους. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει τα παιδιά να διαβάσουν με σωστό τονισμό και σωστό τρόπο, γιατί δεν θα μάθουμε εμείς ανάγνωση στα παιδιά αλλά θα τα μάθουμε να διαβάζουν φωναχτά και με αυτοπεποίθηση. Παιδάκια που τραυλίζουν ή ‘κεκεδίζουν’ όταν διαβάζουν στη μαμά τους ή στον δάσκαλο, στον σκύλο διαβάζοντας δεν υπάρχει καθόλου το σύμπτωμα αυτό.

Έχει παρατηρηθεί αυτό;

Βεβαίως, οι σκύλοι έχουν μπει σε αίθουσες σχολείων και οι ψυχολόγοι έχουν παρατηρήσει ότι τα παιδάκια που έχουν ιδιοσυγκρασιακή συστολή και φοβούνται να απευθύνουν κάποιο ερώτημα στη δασκάλα, ακουμπώντας τον σκύλο, ουσιαστικά ο σκύλος είναι αυτός που απευθύνει το ερώτημα οπότε κανένα άλλον παιδάκι δεν πρόκειται να τα κοροϊδέψει ή οτιδήποτε τέτοιο, με αποτέλεσμα αυτό να λειτουργεί πάρα πολύ θετικά για το ίδιο το παιδί.