Get Inspired

Βλέπω αυτήν την φωτογραφία και θλίβομαι. 6χρονο παιδί αντί να πάει στη Disneyland ή στην Legoland για τα γενέθλια του, όπως του πρότειναν αρχικά οι γονείς του, προτίμησε να κάνει pizza party με τους συμμαθητές του και τελικά δεν εμφανίστηκε κανείς. Κανείς! Κανένα παιδί από τα 32 καλεσμένα δεν τον τίμησε ενώ μόνο μια μαμά είχε ενημερώσει. Ο Ted από το Tucson στην Arizona που είχε κλείσει τα 6 του χρόνια πριν λίγες μέρες πέρασε τελικά μόνο με τους γονείς του τα γενέθλια του.

Παρά το γεγονός ότι η μαμά του δήλωσε ότι ο μικρός δεν κατάλαβε τι συνέβη, αφού έπαιζε με τον μπαμπά του, εγώ που έχω παιδί σε αυτήν την ηλικία, αμφιβάλλω για αυτό. Πολλές φορές τα παιδιά δεν εκφράζουν όλα τους τα συναισθήματα, για αυτό και καλό είναι οι γονείς να είμαστε από πάνω τους και να τους ‘διαβάζουμε’… Κοιτάω τα μάτια του και πιστεύω ότι κατάλαβε ακριβώς τι συνέβη. Δεν ξέρω ποιους μηχανισμούς άμυνας επιστράτευσε ώστε το όποιο συναίσθημα του να καταγραφεί μόνο στο υποσυνείδητο, ή αν απλώς κατάφερε να θάψει την απογοήτευσή του πάντως δεν μπορεί στα 6 του χρόνια, ενώ ο ίδιος έχει διαλέξει πώς θέλει να περάσει τα γενέθλια του, να μην κατάλαβε ότι οι φίλοι του δεν ήρθαν.

Εμένα ο μικρός μου γιος την προηγούμενη εβδομάδα που είχε τα γενέθλια του με είχε ρωτήσει ακριβώς ποιοι φίλοι του έχουν πει ότι θα έρθουν και ποιοι όχι. Ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει. Από τη στιγμή δε που η μαμά του αποφάσισε να ποστάρει την συγκεκριμένη φωτογραφία με το γιο της να κάθεται ανάμεσα στις άδειες καρέκλες και τις πίτσες μόνος του το θέμα έγινε viral και οι αντιδράσεις ήταν πολλές και ποικίλες. Από τη μια τεράστιο κύμα ανθρώπων λυπήθηκε τον καημένο τον Ted και του έστειλε ευχές –ακόμα και οι Suns τον κάλεσαν να κάνει τα γενέθλια του στο γήπεδο παρακολουθώντας NBA!- , από την άλλη κατηγόρησαν την μαμά που δημοσίευσε την συγκεκριμένη φωτογραφία.

Και έρχομαι και σκέφτομαι. Όντως, το να δημοσιεύσεις κάτι τέτοιο δεν είναι πολύ τιμητικό για το παιδί σου, αφού την ίδια στιγμή υπογράφεις την αναπαραγωγή του θέματος και της φωτογραφίας και άρα το αέναο ‘ταξίδι’ της θλιμμένης του φατσούλας στον κυβερνοχώρο. Εγώ μπορεί να μην ήθελα να μεγαλώσει ο γιος μου και googlάροντας τον εαυτό του να βγαίνουν τίτλοι «Ο καημένος 6χρονος που πέρασε μόνος του τα γενέθλια του». Από την άλλη όμως σκέφτομαι και κάτι άλλο. Ότι ο Ted δεν είναι καθόλου καημένος. Είναι ένα παιδάκι που δεν φταίει σε τίποτα που οι συμμαθητές του δεν εμφανίστηκαν. Μα σε τίποτα. Οπότε δεν θα έπρεπε να τον λυπάται κανείς. Και αυτό είναι σημαντικό να βγει προς τα έξω, ώστε να προβληματιστούμε όλοι οι γονείς. Γιατί μπορεί η πλειοψηφία όσων βλέπουν αυτό το θέμα να γίνεται viral να έχει υπάρξει φορά που δεν ενημέρωσαν ότι δεν θα παραστούν στο πάρτι του συμμαθητή τους. Όχι απαραίτητα από αδιαφορία, αλλά επειδή είναι πολύ απασχολημένοι ή επειδή το ξέχασαν ή επειδή δεν θεωρούν ότι μια απουσία θα κάνει τη διαφορά. Κοιτώντας όμως αυτήν την φωτογραφία, καλό θα ήταν όλοι να σκεφτόμαστε. Η κάθε μικρή λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Η κάθε απουσία κάνει τη διαφορά. Όπως και κάθε παρουσία. Και αυτό ισχύει για όλα τα πράγματα στη ζωή.

Οπότε δεν ξέρω αν η μαμά του Ted Sil Mazzini έκανε καλά που ανέβασε τη φωτογραφία. Ούτε θέλω να σκεφτώ τον δικό της κόπο που ετοίμασε όλα αυτά τα πράγματα και έκανε όλα αυτά τα έξοδα για να περάσει καλά το παιδί της με τους φίλους του και τους γονείς τους. Δεν θέλω όχι γιατί δεν είναι σημαντική η δική μας κούραση –ίσα ίσα η ψυχούλα μας το ξέρει πώς τα καταφέρνουμε σε κάθε επίπεδο οπότε θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η ‘μητρική αλληλεγγύη’- αλλά επειδή η ψυχούλα του Ted είναι που πληγώθηκε. Θα το ξεπεράσει βέβαια. Υπάρχει τέτοιο κύμα αγάπης προς το πρόσωπό του που θα ισορροπήσει την στενοχώρια που ένιωσε εκείνη τη μέρα. Αλλά στη θέση του ίσως βρισκόταν το δικό μας παιδί κάποια μέρα. Και καμία μαμά δεν θα το ήθελε αυτό για το παιδί της. Γιατί να το θέλει για το παιδί του διπλανού;