Genius Soul Whispers

Βλέπω ζευγάρια να χωρίζουν, άλλα να μένουν μαζί συμβατικά, «για το καλό των παιδιών» και άλλα να μένουν μαζί ενώ πια ο ένας έχει φτάσει στο σημείο ακόμα και να μισεί τον άνθρωπο με τον οποίο έφερε στον κόσμο ένα παιδί. Υπάρχουν όμως και αυτά τα ζευγάρια που τα βλέπεις και δακρύζεις. Τα ζευγάρια που η αγάπη τους είναι τόσο δυνατή που φαίνεται στο βάθος των βλεμμάτων τους. Είναι ιστορίες αγάπης που αξίζει να τις ακούμε και να ελπίζουμε πως υπάρχει και αυτός ο δρόμος.

Τελικά, είναι τύχη ή θέμα προσπάθειας το να μείνει ένα ζευγάρι μαζί και αγαπημένο; Απαντήσεις μας δίνει εδώ στο Genius Mom η Ιωάννα Θεοδωρακοπούλου, PsyD, MSc , Συμβουλευτικός ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.

Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Υπάρχουν ζευγάρια που δεν αντιλαμβάνονται την απολύτως φυσική μετακίνηση από το παθιασμένο στο στοργικό, θεωρώντας το ως ενδείξεις ασυμβατότητας και δυστυχίας. Για μερικούς, η πιθανότητα τα πράγματα να ήταν διαφορετικά - πιο ενθουσιώδη, πιο ικανοποιητικά - με κάποιον άλλον, τους καθιστά ανίκανους να αντισταθούν. Κι εκεί αρκετά συχνά τελειώνει η σχέση ακόμα κι αν μείνουν μαζί. Την στιγμή αυτή το ερώτημα «τί έχει αξία» είναι καθοριστικό γιατί αναλόγως της απάντησης που θα δοθεί, θα εξαρτηθεί κι αν υπάρξει προσπάθεια όπως και τι είδους προσπάθεια. Συστήνουμε σε αρκετές περιπτώσεις περιόδους αποχής από το σεξ, με φλερτ και κινήσεις τρυφερότητας - δηλαδή αυτά που στην αρχή τους έφεραν κοντά – καθώς έχουν την δυναμική να δώσουν ένταση σε μια σχεδόν ανύπαρκτη ερωτική ζωή. Εκεί τα ζευγάρια ανακαλύπτουν τί αγάπησαν ο ένας στον άλλον, τί από αυτά χάθηκε στις υποχρεώσεις της γονεικότητας και τις καθημερινές πιέσεις, και έτσι η σχέση ανθίζει και πάλι.

Είναι αρκετά τα ζευγάρια που επιτυγχάνουν αυτή την κατανόηση και επικοινωνία μεταξύ τους και δεν πέφτουν πια στην παγίδα ο ένας να κατηγορεί τον άλλον για την απουσία της έλξης. Συνειδητοποιούν ότι αγαπιούνται ακόμα. Η επιστροφή σε μια επιτυχημένη σχέση από αυτό το σημείο, απαιτεί διαπραγμάτευση μιας καινούργιας και από διαφορετική σκοπιά αναγνώρισης του άλλου ως ξεχωριστό άτομο. Όταν αυτό επιτευχθεί, ένα καινούργιο μονοπάτι μπορεί να χαραχθεί, καθαρό και με όλες τις προϋποθέσεις για να ξανά-ερωτευθούν.

Πόσο συχνά έρχονται άνθρωποι αγανακτισμένοι για την πορεία της σχέσης τους, είτε αποφασισμένοι για μια ζωή που δεν τους προκαλεί πια χαρά, είτε στα πρόθυρα να τα καταστρέψουν όλα και να φύγουν;

Αρκετά συχνά. Δηλώσεις «Τον/την αγαπώ αλλά δεν είμαι πια ερωτευμένος/η μαζί του/της». «Θέλω πίσω το γάμο μου όπως ήταν τον πρώτο καιρό». Τέτοιου τύπου δηλώσεις περιγράφουν την απώλεια - τουλάχιστον από την πλευρά του ενός συντρόφου - της απόλαυσης της παρέας του άλλου. Αυτό κάποιοι θεωρούν ότι σημάνει το τέλος της σχέσης. Μπορεί και να είναι, αλλά εξαρτάται από το τί εννοεί κάποιος όταν το λέει. Και τις περισσότερες φορές δεν έχει σχέση με το τέλος.

Τι φταίει συνήθως;

Αν ο ένας δηλώνει ότι δεν νοιώθει τίποτα πια, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι δεν υπάρχει γυρισμός και τότε ο χωρισμός είναι ό,τι καλύτερο για αυτούς. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως η πραγματικότητα είναι ότι έχει χαθεί η οικειότητα κάπου στην πορεία τους, αφήνοντας μια αίσθηση απώλειας και μοναχικότητας.

Υπάρχουν πρακτικοί λόγοι γιατί ο παθιασμένος έρωτας είναι αδύνατον να αντέξει στον χρόνο. Αν είχαμε ατέρμονη εμμονή με τον σύντροφό μας και κάναμε σεξ μαζί του πολλές φορές την ημέρα – κάθε μέρα - δεν θα ήμασταν πολύ παραγωγικοί στη δουλειά ή επιμελείς με τα παιδιά μας, τους φίλους μας ή την υγεία μας. Η πραγματικότητα είναι ότι η κατάσταση του να είσαι ερωτευμένος έχει πολλά κοινά με την κατάσταση του εθισμού και του ναρκισσισμού – αν δεν μειωθούν, θα οδηγήσουν σε αρνητικό κόστος.

Υπάρχει μυστικό για την επιτυχία μιας σχέσης, ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά, όπου οι ισορροπίες δεν είναι πια μόνο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους αλλά σε περισσότερους;

Συχνά η απουσία οικειότητας ταυτίζεται χρονικά με την άφιξη των παιδιών. Τα παιδιά θέλουν χρόνο, ενέργεια και προσοχή, κι αυτό σημαίνει ότι ο ένας σύντροφος μπορεί εύκολα να νοιώσει παραγκωνισμένος. Το σεξ μπορεί να «περνάει δύσκολα» και συχνά δεν επιστρέφει σε αυτό που ήταν κάποτε. Αυτό που συχνά ακούω στο γραφείο είναι ότι έχουν χάσει επαφή αλλά δεν θα μπορούσαν να το πουν νωρίτερα διότι δεν το είχαν συνειδητοποιήσει στον βαθμό που έπρεπε. Πόσο συχνά νοιώθουμε ότι κάτι δεν πάει καλά στην σχέση αλλά στην ουσία δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το πρόβλημα ; Αυτή η οικειότητα μπορεί να επανέλθει, αλλά τις περισσότερες φορές απαιτείται μια συντονισμένη προσπάθεια και από τους δύο στο ζευγάρι και κάποιες φορές η ουδετερότητα και γνώση ενός ικανού ειδικού.

Πόσο μεγάλο ρόλο παίζει το να θαυμάζεις τον άλλον μέσα στον γάμο;

Η οικειότητα μπορεί ή και όχι να γεννήσει περιφρόνηση αλλά οι έρευνες δείχνουν ότι προκαλεί αδιαφορία. Θα στο πω με απλά λόγια : το πρώτο φιλί είναι μαγεία, το δεύτερο οικειότητα και το τρίτο ρουτίνα.

Ένα λοιπόν από τα κυριότερα μπορώ να πω χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας υγιούς και δυνατής σχέσης διαρκείας είναι ο αμοιβαίος θαυμασμός. Η αίσθηση αλλά και η εκδήλωση του θαυμασμού προς τον άνθρωπό μας έχει τη δυναμική να προκαλέσει συναισθήματα επιβεβαίωσης και ικανοποίησης. Σίγουρα δεν είναι το μόνο συστατικό για την επιτυχία αλλά είναι βέβαιο ότι χωρίς αυτό δεν μπορεί ένα ζευγάρι να είναι πραγματικά καλά στην σχέση τους.

Όσο περνάει ο καιρός αυτή η αίσθηση πρέπει να μεγαλώνει. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε η σχέση αυτή βασίστηκε σε έναν αρχικό ενθουσιασμό, έντονο πάθος, επιθυμία, έλξη και αναζήτηση του άλλου, με 2 ξεχωριστές προσωπικότητες να ενώνονται σε μια καινούργια και αναζωογονητική ολότητα. Όμως αν αυτό που προκαλούσε ενθουσιασμό δεν είναι χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς του άλλου, όταν δεν μπορούμε να πούμε τι συγκεκριμένα θαυμάζουμε και αγαπούμε στον άλλον (αυτό που είναι, το μυαλό του, τις ικανότητές του, τον τρόπο που διεκδικεί και διαχειρίζεται τις δυσκολίες ή τις δύσκολες στιγμές μου, τον τρόπο που μιλάει ή κινείται ή φέρεται σε εμένα και στους άλλους, αλλά κάτι που δεν μπορούμε να βάλουμε σε λέξεις, τότε αυτή η άγνοια των λόγων που μας οδήγησαν στο μαζί θα δώσει την θέση της στην απόλυτη επίγνωση του γιατί θα βρεθούμε στο χωριστά.

Τι μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι όταν νιώθει ότι η φλόγα έχει σβήσει;

Εκεί προτείνω «εμβόλιο» !! Ο «εμβολιασμός» με ποικιλία και έκπληξη ακόμα και της πιο σταθερής και δυναμικής σχέσης είναι καλό όπλο πρωτίστως, κόντρα στον πειρασμό. Απλές αλλαγές στην ρουτίνα και απομακρύνσεις από το αναμενόμενο. Η έκπληξη είναι μια ικανή δύναμη και σίγουρα πολύ πιο ικανοποιητική από την στασιμότητα. Όταν κάτι καινούργιο υφίσταται, έχουμε την τάση να δίνουμε προσοχή, να εκτιμήσουμε την εμπειρία ή την κατάσταση, και να το θυμόμαστε. Είναι λιγότερο πιθανό να πάρουμε τον γάμο ως δεδομένο όταν συνεχίζει να ξυπνάει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις. Επίσης, η αβεβαιότητα μερικές φορές βελτιώνει την απόλαυση των θετικών γεγονότων. Βιώνουμε μεγαλύτερες εξάρσεις ευτυχίας σε στιγμές απρόσμενης καλοσύνης, ενώ δεν γνωρίζουμε από πού και γιατί ξεκίνησε.

Πώς μπορεί να βοηθήσουμε τη σχέση μας αν αισθανθούμε ότι κάτι πάει να χαλάσει;

Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι η σχέση μας πλέον δεν προσφέρει την ενέργεια που είχε και να το δούμε σαν μια πρόκληση. Αυτό θα μας βοηθήσει άμεσα να αποφύγουμε την όποιας μορφής προβλεψιμότητα για χάρη της ανακάλυψης, του καινούργιου, και των ευκαιριών για απρόβλεπτη ευχαρίστηση. Η σχέση είναι σαν τον καρχαρία. Πρέπει να κινείται συνεχώς αλλιώς πεθαίνει. Ένας γάμος έχει την δυνατότητα να αλλάζει μορφή πολλές φορές στην ζωή. Πρέπει συνεχώς να αναδομείται αν θέλουμε να πετύχει.

Παίρνοντας απόσταση και κάνοντας σκληρή δουλειά, θα έχουμε μετρήσιμα οφέλη. Από απόσταση μπορούμε ο καθένας να δούμε τον εαυτό μας ως ένα ανεξάρτητο άτομο, μπορούμε να εξετάσουμε κατάλληλα την κατάσταση και να πάρουμε αποφάσεις : «Θέλω πραγματικά να μείνω στην σχέση αυτή ;», «Επιλέγω να είμαι με αυτό το άτομο που βλέπω ;» Αυτή η επιλογή θα υπάρξει μόνο όταν το «έχουμε ανάγκη να είμαστε μαζί» δώσει την θέση του στο «επιλέγουμε να είμαστε μαζί». Τότε ένα ζευγάρι έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει μια αρμονική σχέση που θα ταιριάζει και στους δύο και γι` αυτό θα συμπορευτούν με το χρόνο για σύμμαχο.

Και πάλι οι έρευνες δείχνουν ότι η συζυγική ευτυχία μπορεί να κατακτήσει μεγάλα ύψη κατά τη διάρκεια της περιόδου μετά την αποχώρηση του παιδιού από το οικογενειακό σπίτι. Η φωλιά μπορεί να μοιάζει άδεια, αλλά είναι και γεμάτη πιθανότητες για τους συντρόφους να ξαναανακαλύψουν – και να εκπλήσσουν – ο ένας τον άλλον και πάλι. Με άλλα λόγια, μια άδεια φωλιά προσφέρει την δυνατότητα του καινούργιου και απρόβλεπτου.