Free Time

Την περασμένη Κυριακή μας είχαν καλέσει στο πρώτο πάρτι της χρονιάς! Ένα υπέροχο πάρτυ σε ένα σπίτι όπου οι γονείς είχαν στήσει έναν πλούσιο μπουφέ, με finger food, φαγητά, γλυκά και φρούτα ενώ λίγο πιο δίπλα ένας ανιματέρ πρόσφερε στα παιδιά πλούσιο παιχνίδι, με μπαλονοκατασκευές, facepainting, σκετς με την συμμετοχή όλων των παιδιών, χορό, τραγούδι, φουσκωτά και πολλά άλλα που δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω γιατί έτρεχα πίσω από τον μικρό μου γιο σε «κρυφά μονοπάτια» του κήπου. Κάπως έτσι, άρχισα να σκέφτομαι ότι με δύο παιδιά τελικά η παρουσία στα παιδικά πάρτυ του κύκλου είναι σαν μια μόνιμη απασχόληση- δραστηριότητα, αφού σχεδόν κάθε ΣΚ κάπου θα είμαστε καλεσμένοι. Αν μετρήσω σε πόσα πάρτυ πήγαμε την χρονιά που πέρασε έχω τόσα όμορφα πράγματα μα θυμηθώ. Είναι σπουδαίο να βλέπεις την αγάπη των γονιών δοσμένη απλόχερα στην οργάνωση των πιο απλών και των πιο σύνθετων συγκεντρώσεων! Καθένα ξεχωριστά και όλα αυτά μαζί μας εφοδιάζουν με καλή ενέργεια και πεοσφέρουν στα παιδιά μας στιγμές διασκέδασης μαζί με τους φίλους τους. Αυτό προσπάθησα και εγώ να κάνω στο δικό μας πάρτι, που οργάνωσα με πολύ μεράκι και για τα δύο μου παιδιά. Ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, αφού αποφάσισα να το κάνω και για τους δύο μαζί, με την κάθε τάξη να έχει 20 παιδάκια που μαζί με τυχόν αδερφάκια και γονείς, ανεξάρτητα από τα παιδάκια της οικογένειας και τους φίλους που έχουμε εκτός σχολείου, θα μου γκρέμιζαν στην καλύτερη περίπτωση το σαλόνι του σπιτιού μου. Έτσι σκέφτηκα να περιμένω να ζεστάνει λίγο ο καιρός και να το κάνουμε έξω που έχουμε λίγο περισσότερο χώρο.

Με αυτά και με αυτά, όπως καταλαβαίνετε, διοργάνωσα ένα αρκετά μεγάλο πάρτι. Καλώς ή κακώς τα παιδιά μου, είναι τρελά Party animals, ΤΡΕΛΑΙΝΟΝΤΑΙ κυριολεκτικά στην ιδέα των πάρτι. Τόσο εκείνων στα οποία είμαστε καλεσμένοι, όσο φυσικά – και ακόμα περισσότερο – των δικών τους. Για καλή τους τύχη, η μαμά τους τρελαίνεται και εκείνη να οργανώνει τα πάρτι τους! Έφτασα όμως κάποια στιγμή στο σημείο, αφού ξόδεψα στο παρελθόν αρκετά χρήματα σε πράγματα που εκ των υστέρων συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζονταν καθόλου, να αποφασίσω ότι τα περισσότερα πράγματα που κάνουν τα παιδιά χαρούμενα δεν χρειάζονται πολλά χρήματα. Και ειδικά στους καιρούς μας είναι ακόμα πιο επιτακτική ανάγκη να είμαστε πιο μετρημένοι . Αν για κάτι αξίζει να χαλάσεις (αν και δεν θεωρώ ότι είναι η σωστή λέξη) χρήματα είναι σίγουρα η απασχόλησή τους. Τι θα κάνουν τα παιδιά, τι παιχνίδια θα παίξουν, πόσοι θα τους απασχολούν και τι εξοπλισμός θα συνοδεύσει αυτήν την απασχόληση, εφόσον υπάρχει ο χώρος. Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα δεν είναι ότι δεν είναι κοστοβόρα αλλά μπορούν να γίνουν πιο προσεκτικά.

Με αυτά τα κριτήρια κατά νου, έβαλα κάτω τι χρειαζόταν να κάνω. Πρώτα πρώτα βρήκαμε το θέμα του πάρτι. Χωρίς καμία αμφιταλάντευση, συμφωνήσαμε ότι το φετινό μας πάθος ήταν ο Super Mario. Οπότε όλα θα τα κινούσα γύρω από τον χοντρούλη μουστακαλή που αγαπούν τόσο πολύ και οι δυο μου γιοι. Τα μπαλόνια θα ήταν κόκκινα και μπλε, όπως τα ρούχα του, το ίδιο και η τούρτα, ενώ τη διακόσμηση θα την έφτιαχνα με βάση τα παιχνίδια του Μάριο που είχα ούτως ή άλλως στο σπίτι και το δωράκι για τα παιδιά ήταν μια νάιλον τσάντα με τυπωμένη την φατσούλα του Μάριο. Ροζ τσάντα για τις φίλες των παιδιών, μπλε για τους φίλους. Ένα πολύ χρήσιμο και οικονομικό δώρο που πολλές μαμάδες μου είπαν ότι το έχουν τιμήσει δεόντως.

Σε ότι αφορά το φαγητό, αποφάσισα να στρώσω τραπεζομάντηλα στο γκαζόν και έτσι τα παιδιά να φάνε κάτω σαν να έκαναν πικ – νικ με lunch boxes, τα οποία στην αγορά είναι πολύ οικονομικά. Το φαγητό των παιδιών το μαγείρεψε η μητέρα μου με πολύ καλά υλικά, γιατί ήθελα να είμαι σίγουρη για την ποιότητά του. Μπιφτεκάκια, σνιτσελάκια κοτόπουλου, σουβλάκια, λίγα ντοματίνια και αγγουράκια, τσιπς και ένα κομμάτι από χειροποίητη μπόμπα κοσμούσαν το κουτί του φαγητού των παιδιών, χωρίς πολύ κόπο αφού τα παιδάκια δεν τρώνε πάρα πολύ και αν τα έχεις υπολογισμένα για να μπουν στα κουτιά, υπολογίζεις και την ποσότητα χωρίς να αγχώνεσαι για το αν θα φτάσει κλπ.

Για τους μεγάλους αποφάσισα να κάνω ένα pizza bar. Σε μεταλλικά και άσπρα κεσεδάκια έβαλα υλικά που βάζουμε στις πίτσες για διακόσμηση, όπως βασιλικό, ντομάτες και πιπεριές σε όλα τα χρώματα ενώ σε στρογγυλούς δίσκους που ήδη είχα στο σπίτι έβαλα τις πίτσες που παρήγγειλα το ίδιο πρωί από pizzeria της περιοχής μου. Χωρίς να κουραστώ καθόλου, και με έξοδα πάρα πολύ περιορισμένα σε σχέση με οποιοδήποτε catering ή την αγορά υλικών για χειροποίητο φαγητό, άφησα τους καλεσμένους μου ευχαριστημένους γιατί αφενός η πίτσα αρέσει σε όλους, αφετέρου το έκανα με τέτοιον τρόπο που δεν φάνηκε «φτηνός», ότι τους άφησα απλά τα κουτιά να τα φάνε λες και είμαστε έφηβοι σε πάρτυ με μπίρες και δυνατή μουσική!

Αφού λοιπόν τελείωσα με το θέμα της τούρτας, της διακόσμησης, του φαγητού και του δώρου των παιδιών, έπρεπε να αποφασίσω το πιο σημαντικό θέμα από όλα, της απασχόλησης των παιδιών, όπου θα έδινα και το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων μου. Έπρεπε να βρω κάτι πολύ καλό που να είναι value for money και να είμαι σίγουρη πως θα ικανοποιήσει τα παιδάκια που σε αυτές τις ηλικίες είναι αρκετά δύσκολο να κρατήσουν το ενδιαφέρον τους ζωντανό για πολλή ώρα. Μετά από ενδελεχή έρευνα και αρκετά ραντεβού, τόσο τηλεφωνικά όσο και κατ’ ιδίαν, συνάντησα αυτούς που μου έκαναν την καλύτερη εντύπωση από την αρχή. Τους PARTY PARTY. Οι επικεφαλής της εταιρείας ευγενέστατοι, με έκαναν αμέσως να νιώσω ότι πιο πολύ τους ενδιέφερε να μου παρουσιάσουν πώς θα μείνουν τα παιδιά ευχαριστημένα και πολύ λιγότερο πόσα χρήματα θα κερδίσουν από μένα.

Με πολλά χρόνια εμπειρίας στον χώρο, με πολλούς συνεργάτες, ανιματέρ, εμψυχωτές, ταχυδακτυλουργούς, ξυλοπόδαρους, ζογκλέρ, clown, με έναν από τους οποίους κόλλησα και ήθελα πολύ να έρθει στο πάρτυ μου γιατί με έκανε να γελάω και ήμουν σίγουρη πως το ίδιο θα συνέβαινε και με τα παιδιά, η εταιρεία φαινόταν πολύ σοβαρή και οι τιμές που μου έδωσαν ήταν από τις καλύτερες στην αγορά. Μου πρότειναν πάρα πολλές εναλλακτικές και είχαν τεράστια προθυμία να συζητήσουμε ξανά και ξανά το κόστος, να το αλλάξουμε, να το προσαρμόσουμε, το πιο σημαντικό όμως ήταν για μένα πως σε κάθε στιγμή της συζητησής μας με έκαναν να αισθανθώ πως το πάρτυ των παιδιών μου θα γινόταν φανταστικό.

Κάπως έτσι, πήρα την απόφασή μου. Το partyparty ήταν η επιλογή μου. Δύο μέρες πριν το πάρτυ μας, ήρθαν στο σπίτι μου, είδαν τον χώρο, αποφάσισαν που θα έστηναν τον εξοπλισμό τους και κυρίως την «πίστα» του survivor, για την οποία επέμεναν αν και εγώ είχα τις αναστολές μου και τελικά είχαν απόλυτο δίκιο αφού τα παιδιά ξετρελάθηκαν! Είδαν που έπρεπε να βάλουν τα δύο φουσκωτά, που θα έπρεπε να βάλω εγώ το τραπέζι για τις χειροτεχνίες και το face – painting, που θα βόλευε να σβήσουν τα παιδιά τα κεράκια της τούρτας και μου έδωσαν ένα σαφές χρονοδιάγραμμα, λες και μιλούσαμε για οργανωμένη εκδήλωση, για την οποία έπρεπε να προσλάβω κάποιον planner που θα έκανε όλη αυτήν τη δουλειά. Και εκείνοι το έκαναν με πολύ μεγάλη προσήλωση και πραγματικό ενδιαφέρον. Τα παιδιά μου τους έδειχναν το σπίτι τους, έπαιζαν μαζί τους και εκείνοι χαμογελούσαν και μέσα σε δύο μέρες μου τα είχαν ετοιμάσει όλα!

Έφτασαν μισή ώρα νωρίτερα από αυτήν που είχαμε πει, με το επιπλέον προσωπικό τους, το κέφι του Jimbo να είναι διαπεραστικό από το πρώτο λεπτό και με τα παιδιά μου να έχουν ξεκινήσει το πάρτυ μόνα τους πριν έρθουν καλά καλά οι καλεσμένοι τους.

Τα φουσκωτά είχαν συνεχή παρακολούθηση από την συνεχώς χαμογελαστή ομάδα τους. Ήλεγχαν πόσα παιδάκια έμπαιναν κάθε φορά, τηρούσαν τους κανόνες ασφαλείας και φρόντιζαν να μην χτυπήσει κανείς, κάνοντας ταυτόχρονα και τις πλάκες τους με τα παιδιά. Όταν ήρθε η ώρα του Jimbo ξεφούσκωσαν τα φουσκωτά, ώστε να μπορέσει το ενδιαφέρον να μεταφερθεί προς την παράσταση που έδινε ο ίδιος με τα μαγικά του κόλπα, τις ξεκαρδιστικές του ατάκες, τα μουσικοκινητικά παιχνίδια, τις περίεργες του χορογραφίες, που ενθουσίασαν μικρούς και μεγάλους. Και ύστερα, ήρθε η ώρα των παιχνιδιών μονομαχίας, ή αλλιώς της πίστας του Survivor! Τα παιδιά τρελάθηκαν με τα αγωνίσματα και ο βαθμός δυσκολίας ήταν τόσος όσος να υπάρχει και ενδιαφέρον και διασκέδαση αλλά και κίνητρο. Όταν ήρθε η ώρα να φύγει και έδωσε την σκυτάλη στους συναδέλφους του για να κάνουν Face Painting, να σπάσουν την μαγική πινιάτα, να παίξουν και άλλο με τα φουσκωτά και να οργανώσουν την ώρα του φαγητού και της τούρτας, έλειψε σε όλους. Είναι όμως καλύτερα τελικά για ένα πάρτι να έχει ένα peak, αλλιώς κουράζονται όλοι. Ακόμα και όταν τελείωσε η ώρα του σόου, τα παιδιά συνέχισαν να περνούν καλά γιατί είχαν τρελό κέφι που τους το είχε δώσει εκείνος και το οποίο κράτησε αρκετά ακόμη, με τα δικά μου παιδιά τρισευτυχισμένα, να αισθάνονται άρχοντες του κόσμου, παίζοντας με όλους τους φίλους τους στον χώρο τους, σε ένα πάρτι που τα ίδια ένιωθαν ότι ήταν φανταστικό.

Πολλοί γονείς ήρθαν να μου δώσουν συγχαρητήρια. Καταρχήν για το πώς αποφάσισα να κάνω στο σπίτι κάτι με τόσο πολύ κόσμο, αντί να κλείσω έναν χώρο κάπου αλλού. Πραγματικά όμως το κόστος θα είχε τεράστια διαφορά για μένα, εκτός του ότι ήθελα να γίνει στο σπίτι γιατί το αισθάνομαι πιο προσωπικό αλλά και γιατί μπορεί να κρατήσει το πάρτυ όσο θέλεις. Μου είπαν μπράβο για το πόσο καλά οργανωμένο ήταν το πάρτυ ενώ πραγματικά δεν είχα κανέναν διοργανωτή, παρά μόνο το προσωπικό του party party που ήταν δίπλα μου σε κάθε μου βήμα, χωρίς να έχουμε κάνει συμφωνία για κάτι τέτοιο. Μου είπαν πόσο υπέροχο ήταν που είχαν όλοι τόσο κέφι. Το κέφι όμως δεν το παραγγέλνεις. Το κέφι σου έρχεται αβίαστα. Και στο δικό μας πάρτυ το κέφι έτσι ήρθε. Γιατί τελικά δεν ήμουν μόνη μου. Είχα μαζί μου για παρέα πολλή αγάπη και μεράκι. Συνεργάστηκα με ανθρώπους με τους οποίους συνέδεσα τα χαμόγελα και την χαρά των παιδιών μου. Και μαζί με αυτά, την ηθική και ουσιαστική ικανοποίηση ότι οι κόποι μου όχι απλά δεν πήγαν χαμένοι αλλά επιβραβεύτηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω ποτέ.

Για περισσότερες πληροφορίες, μπείτε στο http://www.partyparty.gr/.