Η Έφη Αργυροπούλου είναι μια από τις πιο επιτυχημένες bloggers στην Ελλάδα για θέματα που αφορούν τη μαμά και το παιδί. Η Έφη είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, όμορφος, με πλούτο ψυχής και πολλά να δώσει. Μερικά από αυτά, αποτυπώνονται μέσα από την γραφή της, τόσο στο site της www.workingmoms.gr, όσο και στο αγαπημένο της βιβλίο, η Οδύσσεια του μικρού Οδυσσέα. Είναι ένα βιβλίο που είναι πάντα επίκαιρο, αφού ο καταναλωτισμός στην εποχή μας είναι στο peak και τα παιδιά γίνονται εύκολα θύματά του… Ωστόσο, το βιβλίο αυτό μας δείχνει πως η ζωή είναι πολλά παραπάνω από όσα μας προσφέρει η χαρά των υλικών αγαθών. Και αυτά τα πολλά παραπάνω είναι όντως πράγματα που τα παιδιά μπορούν και αξίζει να ανακαλύψουν! Με μεγάλη ανυπομησία περίμενα αυτήν την συνέντευξη και σας την παρουσιάζω με μεγάλη χαρά.
Ξέρω πως η ιδέα για το βιβλίο προέκυψε όταν κατάλαβες ότι ο μεγάλος σου γιος είχε χαθεί μέσα στην συνεχή αναζήτηση της ευτυχίας μέσα από τα υλικά αγαθά. Ήταν λύτρωση η έκφραση μέσα από την συγγραφή;
Δεν μπορούσες να το εκφράσεις καλύτερα, ήταν λύτρωση αλλά ήταν και μια ανάγκη μου μέσα από την Οδύσσεια του μικρού Οδυσσέα να βοηθήσω και άλλες μαμάδες που βιώνουν αντίστοιχη εμπειρία με τη δική μου. Είναι ιδιαίτερη χαρά για μένα τα σχόλια των μαμάδων, όταν διαβάζουν τα παιδιά τους το παραμύθι μου, ότι αποκομίζουν ακριβώς το νόημα του και τα «προβληματίζει», με την καλή έννοια. Πριν λίγες μέρες μου είπε χαρακτηριστικά μια μαμά, ότι αφού διάβασε ο μικρός της το παραμύθι, της είπε: «Μαμά φέτος δε θέλω δώρο από τον Αϊ Βασίλη, έχω ήδη πολλά, ας δώσει στα φτωχά παιδάκια που οι γονείς τους δεν μπορούν να τους αγοράσουν».
Πώς η πλεονεξία συνδυάζεται μεταφορικά με την Οδύσσεια; Πιστεύεις ότι ένας άνθρωπος με στοιχεία πλεονέκτη περνάει δύσκολα στη ζωή του;
Πιστεύω ακράδαντα ότι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι πλεονέκτης περνάει πολύ δύσκολα στη ζωή του γιατί είναι σε ένα διαρκή αγώνα αναζήτησης υλικών αγαθών, ό,τι αγοράζει τον κάνει πρόσχερα και επιφανειακά ευτυχισμένο, στο τέλος καταλήγει να μην ευχαριστιέται με τίποτα και όλο αυτό τον κάνει βαθιά δυστυχή. Ειδικά στα μικρά παιδιά αυτό εκφράζεται με το γεγονός ότι οι γονείς κάνουν το λάθουν να τους προσφέρουν απλόχερα τα πάντα, θεωρώντας ότι έτσι θα τα κάνουν ευτυχισμένα και επειδή νιώθουν τύψεις για το γεγονός ότι δεν περνούν πολύ χρόνο μαζί τους, λόγω των γρήγορων και απαιτητικών ρυθμών της ζωής, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι τα παιδιά το μόνο που θέλουν είναι αγάπη και προσοχή από τους γονείς του. Αυτό που ζητούν διακαώς τα παιδιά είναι αληθινό, ποιοτικό χρόνο να παίξουν και να ασχοληθούν πραγματικά και ουσιαστικά μαζί τους, το οποίο δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κανένα παιχνίδι. Η πλεονεξία συνδυάζεται μεταφορικά με την «Οδύσσεια» γιατί ένας άνθρωπος πλεονέκτης ζει μια ζωή δύσκολη, αγχώδη, ανικανοποίητη, ζει σε μια μόνιμη «Οδύσσεια».
Περίμενες να αλλάξει η συμπεριφορά του παιδιού σου, διαβάζοντας το βιβλίο;
Γι’ αυτό το λόγο το έγραψα άλλωστε. Πρώτα απ’ όλα για να προβληματιστούν τα παιδιά μου και να αλλάξουν τον τρόπο που σκέφτονται σε σχέση με την πλεονεξία, αλλά και για όλα τα παιδιά/γονείς που αντιμετωπίζουν παρόμοια εμπειρία. Ήθελα σαφώς να μείνει και στο χρονοντούλαπο των αναμνήσεων και κληρονομιά για τα παιδιά μου.
Πόσο εύκολο είναι να περάσεις μηνύματα, όπως η φιλανθρωπία και η αναζήτηση της ουσιαστικής ευτυχίας και αγάπης μέσα από ένα παραμύθι;
Σίγουρα είναι έννοιες δύσκολα κατανοητές για τις μικρότερες ηλικίες, αλλά επειδή το παραμύθι έχει γραφτεί με απλή, σαφή και κατανοητή γραφή, χωρίς πολύπλοκες έννοιες, είναι σαν να το έχει γράψει οποιαδήποτε μαμά, έτσι μου το έχουν περιγράψει οι περισσότερες μαμάδες που το έχουν διαβάσει στα παιδιά τους, θεωρώ ότι η πλεονεξία, η φιλανθρωπία, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και σίγουρο στη ζωή μας και πως η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στην αγάπη και όχι στα υλικά αγαθά, είναι απόλυτα σαφή για τον μικρό αναγνώστη!
Τι κάνει τον Οδυσσέα να καταλάβει ότι τελικά η αληθινή ευτυχία δεν βρίσκεται στα πράγματα αλλά στην αγάπη;
Δε θα σου πω ακριβώς … γιατί έτσι θα αποκαλύψω το τέλος του παραμυθιού και αυτό δεν το θέλω…… Θα σου πω όμως ότι μέσα από την «Οδύσσεια» που περνάει συνειδητοποιεί από μόνος του ότι όλα αυτά που του έλεγαν τόσα χρόνια οι γονείς του, να είναι ικανοποιημένος με αυτά που έχει, να μην ζητάει συνέχεια ό,τι ονειρεύεται, ότι όλα τα παιδιά δεν έχουν ένα ζεστό σπιτικό και ένα δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια, δεν ήταν ψέματα, αλλά ήταν πέρα για πέρα αλήθεια. Μέσα από την περιπέτεια που βίωσε κατάλαβε ότι η αγάπη και η ευτυχία βρίσκεται στους ανθρώπους, στις στιγμές, στις εμπειρίες και όχι στα υλικά αγαθά.
Τι σου έμαθε εσένα αυτή η διαδρομή συγγραφής αρχικά και ταξιδιού μετέπειτα του βιβλίου σου;
Απ’ το αρχικά να φαντάζεσαι μια ιστορία, μετέπειτα να ξεκινάς να την αποτυπώνεις στο χαρτί ή στον υπολογιστή, μέχρι να παίρνει σάρκα και οστά και να το βλέπεις τυπωμένο συνοδευόμενο από μια υπέροχη εικονογράφηση, είναι μια τεράστια εμπειρία από μόνη της όλο αυτό το φανταστικό ταξίδι. Ειδικά όταν απευθύνεσαι σε παιδιά η «ευθύνη» είναι διπλή. Η διαδρομή και όλο το ταξίδι της συγγραφής με έκανε λίγο καλύτερο άνθρωπο, δεν ήμουν ίδια πριν το γράψω, με γέμισε εικόνες, εμπειρίες, με έκανε να σκεφτώ σαν παιδί και να γίνω και εγώ λίγο πάλι ανέμελη και αθώα όπως στην παιδική μου ηλικία.
Για ποιον λόγο θα πρότεινες το βιβλίο ως συγγραφέας και για ποιον ως αναγνώστρια;
Θα το πρότεινα γιατί όπως προείπα η γραφή του είναι τόσο απλή και κατανοητή ώστε ο μικρός αναγνώστης θα αντιληφθεί αμέσως το νόημά του. Είναι σαν του αφηγείται μια ιστορία η μαμά του, το βράδυ που ξαπλώνουν για να κοιμηθούν. Να σημειωθεί ότι η εικονογράφηση της Ευτυχίας Στυλιανέα είναι τόσο νοσταλγική λες και ξεφυλλίζεις τα παλιά αναγνωστικά βιβλία και ταξιδεύει το παιδί σε κόσμους αθώους και μαγικούς. Και μένα σαν αναγνώστρια όταν διαβάζω με τα παιδιά μου παραμύθια, δεν μας αρέσουν τα πολύπλοκα, που έμμεσα καταλαβαίνεις τι θέλει να πει ο συγγραφέας, θέλουμε βιβλία εύκολα και κατανοητά και «to the point».
Aν μια μαμά θέλει το παιδί της να μάθει πόσο σημαντικές είναι οι έννοιες αλληλεγγύη, προσφορά, φιλανθρωπία, γιατί πρέπει να αποβάλουμε από τη ζωή μας την πλεονεξία και ότι η ευτυχία κρύβεται στα απλά, μικρά και καθημερινά πράγματα, θα της πρότεινα ανεπιφύλακτα την Οδύσσεια του μικρού Οδυσσέα ως συγγραφέας και ως αναγνώστρια.
