10 Genius Ideas

Το ότι υπήρχαν άνθρωποι που διδάσκονταν τα Αρχαία Ελληνικά στην Ελληνική Αγωγή το ήξερα. Όταν όμως άκουσα ότι διδάσκονται σε παιδάκια 3 χρονών με μεγάλη θέρμη και ανταπόκριση, η αλήθεια είναι ότι εξεπλάγην.

Όχι φυσικά γιατί δεν αντιλαμβάνομαι την δυναμική των αρχαίων. Aλλωστε ως φιλόλογος θα ήταν το λιγότερο ντροπή ακόμα και να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Πρόκειται για τεράστιο πλούτο γνώσης που ο καθένας θα έπρεπε να έχει την ανάγκη να αποκτήσει. Έχω όμως δυστυχώς την εικόνα ενός Έλληνα που δεν ενδιαφέρεται αρκετά για τις ρίζες της γλώσσας του, πόσω μάλλον όταν έρχεται η στιγμή να μεταλαμπαδεύσει τις πεποιθήσεις και τις αξίες του στα παιδιά του. Ποιοι και πόσοι να είναι αυτοί που πηγαίνουν εκεί να μάθουν ιστορία, ποίηση και αρχαίο δράμα;

Με το που έμαθα πως η Ευγενία Μανωλίδου ανέλαβε την λειτουργία της Ελληνικής Αγωγής, η αλήθεια είναι ότι άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά. Όχι φυσικά εξαιτίας της δυναμικής που έχει ως δημόσιο πρόσωπο, αλλά περισσότερο λόγω της προσωπικότητάς της που χρόνια πριν, όταν την πρωτογνώρισα μπόρεσα να διακρίνω και να ξεχωρίσω. Με ήθος και καλλιέργεια σπάνια για την τηλεόραση, στην οποία δούλευα, αλλά και με εκτόπισμα και επίπεδο στη συμπεριφορά και την ομιλία που δεν συναντάς εύκολα γύρω σου, ήμουν σίγουρη ότι με ότι και αν καταπιανόταν θα το έκανε με ουσία και αγάπη. Αποφάσισα, λοιπόν, να πάω να δω από κοντά το πρόγραμμα της Ελληνικής Αγωγής, στο πλαίσιο της αναζήτησης δραστηριοτήτων για τα παιδιά μου, και αυτό που αντίκρισα με ενθουσίασε σε κάθε επίπεδο.

Ένα πλήρως στοχευμένο πρόγραμμα, ένας χώρος ζεστός που μπορεί να φιλοξενήσει από μικρά ανθρωπάκια μέχρι ηλικιωμένους, καθηγητές που αγαπούν αυτό που κάνουν αλλά και γονείς και ενήλικες που έχουν μεγάλη δίψα για γνώση, ξαφνικά όλα όσα νόμιζα ότι συνέθεταν έναν τέτοιον χώρο κατάλαβα ότι ήταν λάθος. Τελικά υπάρχει κόσμος που θέλει να μάθει να μιλάει καλά και σωστά την γλώσσα του, να εντρυφήσει στην ιστορία του και να μεγαλώσει παιδιά καλλιεργημένα. Υπάρχει αυτός ο κόσμος. Και είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.

Είδα οικογένειες που ενώ το αρχικό σκεπτικό ήταν να φέρουν τα παιδιά τους, τελικά αγάπησαν τόσο πολύ αυτό που είδαν που μπήκαν και οι ίδιοι στον... χορό. Είδα νέες καθηγήτριες γεμάτες μπρίο και κέφι για την γλώσσα τους και δίψα να μεταδώσουν τα πάντα στους μαθητές τους. Και είδα την Ευγενία Μανωλίδου να είναι δίπλα σε όλους, να ξέρει την κάθε οικογένεια, να κάθεται ευλαβικά να ακούει, να καθοδηγεί και να απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις, με αφοσίωση και πολλή αγάπη. Ήταν πολύ ευχάριστο το θέαμα.

Υπάρχει τελικά ο κόσμος που αντιλαμβάνεται ότι όσο πιο νωρίς μπει στη φλέβα των παιδιών ο σωστός τρόπος ομιλίας, όσο το ενδιαφέρον τους για τη γλώσσα προκύπτει μέσα από την αφήγηση ή την ακοή, τόσο τους γίνεται βίωμα και ο μηχανισμός μάθησης που καμία σχέση δεν έχει με την γνωστή «παπαγαλία» που δεν βοηθάει στην ουσιαστική παιδεία αλλά την επιφανειακή και εφήμερη γνώση.

Είδα παιδάκια 3 χρονών που ξέρουν Αρχαία. Ναι, ακριβώς αυτό! Ξέρουν αρχαία. Όχι μόνο να τα καταλαβαίνουν, αλλά να τα μιλούν. Να τα απαγγέλουν και να τα κατανοούν. Δημιουργούν διαλόγους στα αρχαία Ελληνικά και διδάσκονται μύθους του Αισώπου. Μαθαίνουν την ετυμολογία και τις οικογένειες των λέξεων, μαθαίνουν πολυτονικό αλφάβητο και κάνουν την εισαγωγή τους στην γραμματική. Όλα αυτά, τα κάνουν από την ηλικία των τριών και σε όλη τη διάρκεια των ακαδημαϊκών χρόνων που ακολουθούν. Γιατί όσο πιο μικρά ξεκινήσουν, τόσο πιο εύκολα και αβίαστα μπαίνουν οι πληροφορίες στο σύστημα τους.

Τα έβλεπα και τα χαιρόμουν. Τα χαιρόμουν γιατί θαυμάζω τους ανθρώπους που ξέρουν και μιλούν ωραία ελληνικά. Κερδίζουν πάντα οι άνθρωποι που ξέρουν να εκφράζονται σωστά. Έχουν κριτική σκέψη και ποιότητα συμπεριφοράς και σκέψης. Μέσα από τον ορθό λόγο, θεωρώ ότι διαφαίνεται μια όμορφη ψυχή. Μέσα από την καλλιέργεια ήθους χτίζεται η μόρφωση. Πρόκειται για ένα οικοδόμημα τόσο γερό που δεν γκρεμίζεται εύκολα. Για αυτό και όσοι δεν το έχουν χτίσει ίσως και να το φθονούν. Επειδή δεν μπορούν εύκολα να το αγγίξουν. Έχει πολύ γερά θεμέλια ποιότητας η παιδεία. Και η ποιότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που δεν το αποκτάς όταν το θυμηθείς. Κυλάει στο αίμα σου και φαίνεται στην ματιά σου. Όταν ένα παιδί γαλουχηθεί λοιπόν με τις αξίες των προγόνων και των φιλοσόφων μας, όταν κατανοήσει τη διαχρονική ομορφιά των μύθων του Αισώπου και μεγαλώσει με τις εικόνες και τις σκέψεις που του προκαλούν ακούγοντάς τους, τότε αυτό το παιδί μπορεί να μεγαλουργήσει. Όχι μόνο για να καταξιωθεί κοινωνικά και επαγγελματικά. Αλλά για να νιώθει το ίδιο την αξία του να ξεχωρίζει, κάτι που θα του προσδώσει μια αυτοεκτίμηση που είναι ανεκτίμητη και δεν έχει ηλικία, ούτε γερνάει ποτέ.