Θέατρο & Ταινίες

ΑρχικήΘέατρο & ΤαινίεςΤο αγγλικό θέατρο αποκτά όλο και περισσότερους θαυμαστές

Το αγγλικό θέατρο αποκτά όλο και περισσότερους θαυμαστές

  • 15-03-2019

Όταν μου ήρθε πρώτη φορα mail με την παιδική παράσταση στα αγγλικά, σκέφτηκα «υπάρχει τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα;;». Δεν το είχα ξανακούσει και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, για αυτό και αμέσως έσπευσα να κλείσω θέσεις, αφού τα παιδιά μου μιλούν αγγλικά αρκετά καλά για την ηλικία τους λόγω της δουλειάς που κάνουν στο σχολείο και εγώ προσπαθώ να καλλιεργώ οποιαδήποτε γνώση τους. 

Ομολογώ πως και οι τρεις μας φύγαμε από το θέατρο Altera Pars κατενθουσιασμένοι! Ένα υπέροχο παραμύθι, σε μια απόδοση αστεία και πολύ απλά τοποθετημένη στον αγγλικό λόγο που ακόμα και αν κάποιος γονιός δεν ξέρει τόσο καλά αγγλικά σίγουρα θα καταλάβει σχεδόν τα πάντα, ενώ κάθε παιδί, είτε μιλάει περισσότερο είτε λιγότερο αγγλικά θα ακολουθήσει με μεγάλη άνεση την ιστορία! 

Δεν ξέρω αν είναι η αγγλική γλώσσα που τα επιφωνήματα της βοηθούν (wow, oh no κλπ) στην εκφραστικότητα των ηθοποιών, δεν ξέρω αν ήμουν εγώ από μόνη μου ενθουσιασμένη που έβλεπα αγγλικό θέατρο στο κέντρο της Αθήνας, δεν ξέρω αν τα παιδιά μου ένιωσαν διαφορετικά παρακολουθώντας παράσταση σε μια ξένη γλώσσα, δεν ξέρω αν είναι το ίδιο το παραμύθι που βοήθησε, πάντως από όλα τα θέατρα που έχω πάει με τα παιδιά, δεν τους έχω ξαναδεί τόσο «εκεί», να γελάνε τόσο πολύ και να αφηγούνται αργότερα σε όποιον συνάντησαν με ενθουσιασμό την εμπειρία τους! 

Φεύγοντας ζήτησα να μιλήσω με την δημιουργό και σκηνοθέτη της παράστασης, Tessa Clarke, ώστε να μάθω λίγα περισσότερα πράγματα για την μοναδικότητα που έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια στην χώρα μας! 

Το English Theatre το έχετε φερει στην Ελλάδα εδώ και 15 χρόνια;

Ναι, αρχικά ξεκινήσαμε να κάνουμε αγγλικό θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά, ώστε να μάθουν αγγλικά, κάτι που ξεκινήσαμε ακόμα πιο πριν. Τώρα, εδώ και 15 χρόνια, με ʼγγλους ή από άλλες χώρες ηθοποιούς κάνουμε παραστάσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις στην επαρχία. 

Πως βλέπετε πια τους Έλληνες σε σχέση με την παρακολούθηση του αγγλικού θεάτρου, είναι πιο εξοικειωμένοι;

Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά και για αυτό ξεκινάμε ξανά πιο δυναμικά πλέον. Όταν ξεκινήσαμε αυτήν την προσπάθεια το κοινό μας ηταν πολύ συγκεκριμένο, αλλά τώρα πια ο Έλληνας γονιός μπορεί να πάρει το παιδάκι του στο αγγλόφωνο θέατρο, δε θα μπορούσε πριν από 10 χρόνια. 

Αυτό έχει να κάνει πια και με τα ερεθίσματα που παίρνουν τα παιδιά στο σχολικό περιβάλλον, στην τηλεόραση και τις ταινίες που παρακολουθούν που πια τα αγγλικά εχουν εδραιώσει τη θεση τους;

Παντού είναι τα αγγλικά, στο Ίντερνετ, στα παιδικά τραγούδια και παιχνίδια..

Θα μου πείτε, και παλιά ήταν.. Ναι αλλά τωρα πια ο Έλληνας γονιός ξέρει αγγλικά, ενώ παλιά αυτό δεν ίσχυε. Εχει τελειώσει πια η Ελλάδα που δεν ξέρουν αγγλικά οι γονείς αλλα ξέρουν τα παιδιά, τωρα πια ξέρουν ολοι. 

Το συγκεκριμένο έργο που παρακολουθήσαμε Ο Τζακ και η Φασολιά είναι πολύ γνωστό βιβλίο. Τι πραγματεύεται ακριβώς;

Ξεκινάει απο μια αρχαία ιστορία όπου ένας πολύ κακός γίγαντας έκλεβε όλων των γύρω χωριατών τα ζώα και κάποιος νεαρός κατάφερε να τον ξεγελάσει και να δώσει πισω στους χωρικούς. Τώρα σε αυτό το παραμύθι κοντεύει κανείς να τον λυπηθεί τον καημένο τον γίγαντα καθώς ο Τζακ κάνει τη μια επιτυχία μετά την άλλη, αλλά τα παιδιά ταυτίζονται με την επιτυχία του, είναι σαν την ιστορία του Σαμψών και του Γολιάθ. Εκεί νικάει ο αδύναμος. 

Ναι είδαμε ότι όλα τα παιδιά συμμετείχαν και προσπαθούσαν να αποσυντονίσουν τον γίγαντα για να μην πιάσει τον Τζακ! 

Ακριβώς! Εχω τύχει βέβαια και σε πιο πονόψυχα παιδιά τα οποία τον λυπόντουσαν αλλά σε γενικές γραμμές αγαπούν τον Τζακ που πέτυχε  να τον ξεγελάσει. Είναι βέβαια και ο μπαμπάς από πίσω που τον προτρέπει να μην λέει ψέματα, να διαβάζει τα μαθήματα του και όλα αυτά, μεταδίδοντας κάποιες σημαντικές αξίες που είναι καλό να ακούγονται και φαίνεται και από τις αντιδράσεις του Τζακ προς τον γίγαντα κάθε φορά που τον ανακαλύπτει οτι είναι αναποφάσιστος σε σχέση με το αν θα του πει ψέματα! 

Εμείς κάνουμε έργα για τρία ηλικιακά επίπεδα, δηλαδή μετά απο έναν μήνα θα κάνουμε το Love vs Hate που είναι βασισμένο στον Ρωμαίο μαι την Ιουλιέτα που απευθύνεται σε παιδάκια απο έκτη δημοτικού και μετά. Εχουμε και ενα μεσαίο έργο το Robinhood και ο Τζακ και η φασολιά είναι το baby έργο, που εμείς για τα πιο μικρά παιδιά πάντα επιλέγουμε ένα γνωστό παραμύθι. Αυτό γιατί ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει πολύ πολύ καλά τι λένε, να ξέρουν πάνω κάτω τι θα γίνει. 

Κάνετε όμως λίγες παραστάσεις για το κάθε έργο σωστά;

Ναι ξεκινάμε έτσι τωρα ώστε από του χρόνου να έχουμε τις Κυριακές κανονικά αγγλικό θέατρο.

Για τους γονείς που ακόμα δεν εχει τύχει να πάνε το παιδί τους να παρακολουθήσει αγγλικό θέατρο, τι θα τους λέγατε προκειμένου να τους προτρέψετε να το κάνουν; 

Οτι ακόμα και αν οι ίδιοι δεν το καταλάβουν, τα παιδια θα το καταλάβουν σίγουρα. Είναι απλα αγγλικά αλλα κυρίως είναι η επανάληψη ενός παραμυθιού που σίγουρα το εχουν ακούσει. 

Πιστεύετε ότι το να ξέρει ενα παιδάκι στην εποχή μας αγγλικά θα βοηθήσει στην παιδεία του ίδιου αλλα και της κοινωνίας; 

Βεβαια, τα αγγλικά πλέον είναι η γλώσσα όλου του κόσμου. Και εδώ θα μάθουν και να διασκεδάζουν στα αγγλικά. Ολα τα συναισθήματα που νιώθουν ίσως ακούγοντας ενα παραμύθι, εδω τα βιώνουν γιατι βλέπουν τα πρόσωπα και την δράση που τους τα προκαλούν. Είναι απόλυτα βιωματική η εμπειρία. Αλλα ακομα και ο απλός θεατής γυρνάει σπίτι του ευχαριστημένος. Λεει «είδα κάτι στα αγγλικά βρε παιδι μου και το κατάλαβα».